Tresià Pambrun-Lavit
Sarrats, embarrats, estruçats acabanats, conhits, estremats, luenh de tot luenh de tots luenh de tu, que n'èi eth còr sarrat. Quan ei qui nse poderam estrénher, entresarrar, abraçar ? Alargar eras velas aubrir eras alas destacar eth temps desentaular eth vent ? Quan ? En un temps nau, lavat de tot, dilhèu s'èm tostemps vius ... 19 d'abriu de 2020
Aquera man
Adolida, blanca, muda aquera man que's cara. En un fluar leugèr que s'i entén un còr a bàter, fin, petit, luenh dejà. Arren mes non balha aquera man. Nat vam nat signe nada premuda. Ua man de silenci. Dits de glaç Silenci totau ara. James non lo saberèi aqueth darrèr adishatz. Peras brumas blancas, un ser, quan sia esvanida era dolor que lo te mandarèi aqueth darrèr signe ... demorat.
Estèrla
En topin de veire, que l’an embarrada
Era lenga qui disen vielha.
Eths mots de vent
Enclavetats,
Eths mots de papèr
Esterilizats,
Qu’an dit : « eth tap
Que lo cau
Plan sarrat
De nat orei un traç
Nat eishaure
Destorbat
Que serà atau tà tostemps
Plan gardat
Eth lengatge desaimat. »
De prestida en prestida
Un shuc negre qu’a shorrat.
Negra era tinta
Sola qu’a plorat.
E qu’ac avem acceptat.
23. 11. 2019
Tintas 